Toen ik vlak voor de coronapandemie bij de opvoering van Jozef was, groeide mijn bewondering voor de Eshof gemeente, die er steeds weer in slaagt zo’n spektakel te organiseren. En nu twee jaar later, mag ik zelf meedoen.
Ik vroeg om een bescheiden rol, want teksten leren is niet mijn sterkste punt. Het werd Abel, de broer van de hoofdpersoon Kaïn, de naamdrager van de musical. Abel, die zich zorgen maakt om zijn grote temperamentvolle broer (die in werkelijkheid qua leeftijd mijn zoon had kunnen zijn) die alsmaar bozer wordt en Abel uiteindelijk doodslaat. Eén korte scène, één lied met Kaïn samen en dan pats boem, dood afgevoerd worden. En dat driemaal, dat dan weer wel. Als ik er op mijn werk of met familie over praat en zeg dat ik volgend jaar in februari dood ga, kijken ze me toch wel geschrokken aan. Gelukkig is het in een musical.
Naast het toneelspel geniet ik volop van het oefenen van de liederen onder de bezielende leiding van Lodewijk (muzikaal leider, red.). Met maar liefst vijf bassen mogen we een stevige basis leggen onder de andere stemmen. Net als bij FREE! (gospelkoor Hoevelaken, red.) ligt het tempo hoog en kan er thuis geoefend worden. Die steile leercurve spreekt mij wel aan.
Anders dan bij FREE! is de vermakelijke en stimulerende start van elke musicalavond door Simonet (regisseur, red.). Altijd weer verrassend waar ze de volgende keer mee komt. Geweldig om dit tot februari volgend jaar allemaal mee te mogen maken.
Jouke de Jong
Reactie plaatsen
Reacties