Feije over 'Kenan'

Feije wordt Kenan. Van Kenan had ik nog nooit gehoord. De EO zegt dat Enos 50 jaar was toen hij Kenan verwekte. Dat wil zeggen net zo oud als mijn vader toen hij mij verwekte. Dat klopte mooi. Hoewel het niet klopt. De Bijbel noemt 90 als de leeftijd dat Enos zijn eerste zoon Kenan verwekt. Het schijnt trouwens dat Kaïn en Kenan dezelfde naam dragen: hun naam betekent Speer.

In de musical staat in scène zes het verhaal van de rechtszaak van de mensen tegen God vanwege de aangekondigde ondergang door de zondvloed en tegen Noach omdat hij zijn ark niet wil delen met anderen. Hier is Kaïn de aanklager van Noach en God en Kenan de verdediger van God en Noach. Ze staan tegenover elkaar, als twee speerdragers die elkaar spiegelen. Als in een krijgsdans waarin de twee elkaar uitdagen. Aan de ene kant de broedermoordenaar Kaïn die God en Noach aanklaagt voor het beramen van een moord. Tegenover hem zijn spiegelbeeld Kenan die God en Noach verdedigt tegen de klacht van de broedermoordenaar. Ik vind het zalig hoe in deze musical alles voortdurend verschuift en vervaagt. Het gaat helemaal over wie de mens is, wie wij zijn, als je goed kijkt.

In zijn pleidooi is Kenan verrukkulluk overtuigd van zijn gelijk en brengt dat dan ook met verve. De mensen hebben het nakijken. Ze moeten zelf maar eens aan de slag en boten bouwen in plaats van kwaken van jaloezie en venijn omdat Noach wel weet wat hij wil. Of weet wat God van hem wil. Maar  hij vertelt eerst dat God eigenlijk altijd overal is, maar onzichtbaar. Ik noem dat onzienlijk. Dat woord komt uit de titel van een boek van de oude katholieke hoogleraar  Fortmann, "Als ziende de Onzienlijke" over hoe we de werkelijkheid achter onze werkelijkheid soms ervaren; over religieuze waarneming. Voor mij was dat boek een eyeopener. Het speelt dwars door onze musical heen. Waar is Hij, of Zij, of Hen? Wat heeft Die met ons te maken? En wat doen wij daar dan mee? Spannende vragen voor mij. Of het pleidooi van Kenan daar een antwoord op geeft of alleen maar spitsvondig is? Laten we maar gaan zien hoe het er uit komt straks, zo vlak voor de pauze.’