Als ik naar Noach kijk, dan zie ik een man die ambachtelijk is. “Geleest” op de oude manier. Heeft niet zoveel op met hedendaagse vernieuwingen. Traditioneel. Ook in relaties. Trouw aan waarden en normen waaraan hij vasthoudt. Maar ook trouw aan zijn opdracht. Standvastig daarin. Misschien ook wel koppig. Uitvoerder in het reorganiseren van de “schepping”. Eigenlijk een hedendaagse manager die een bedrijf saneert.
Ik herken wel iets in hem. Zoals trouw. Trouw in relaties die ik aanga. Zowel naar gezin, familie als bijvoorbeeld lid zijn van een vereniging. Maar ik herken mij niet in de hiërarchie. Mensen zijn voor mij gelijkwaardig. Ieder mens is uniek.
Ik ben meer iemand die het probeert te begrijpen. Het waarom. Wat drijft iemand. Waarop niet altijd een antwoord is. Zoals Rusland nu. Probeer dit maar eens te begrijpen. Dit is moeilijk tussen goed en kwaad. Wat is goed? Wat is kwaad?
Het ambachtelijke herken ik ook wel. Ofschoon in IT -waarin ik werkzaam ben, waar je steeds weer vernieuwend bezig bent- er ook ambachtelijke zaken zijn die losstaan van deze vernieuwing. Die je pas ziet als je al een lange tijd daarin werkzaam bent.
Ik vraag mij ook weleens af of iedere vernieuwing wel iets bijdraagt aan een verrijking. Ik denk daarbij aan wat er allemaal op sociale media zoal gebeurt. Zoals “trial by media”. Wat is nog wel of niet waar? Vanuit welk perspectief is dit er zo opgezet? Ik heb altijd gehanteerd dat een verhaal meerdere kanten heeft. Daar probeer ik dan achter te komen.
Standvastig ben ik wel. Bijvoorbeeld in discussies die ik voer, waarin ik mijn mening verdedig, ga ik niet gemakkelijk om. Of dit koppig is weet ik niet. Er zijn vaak meerdere wegen die naar Rome leiden.
Maar wat ik zeer zeker niet ben, is de persoon van harde saneerder. Ik zou dit niet kunnen. Zoals Noach, zonder zich te bekommeren hoe de rest van de schepping zal vergaan, dit toch doorzet en doet. Dit geeft mij een beeld van een harde saneerder zonder scrupules. Brrr……
Jan Ruczynski
Reactie plaatsen
Reacties